Мы любім вас усіх,
і вашы ўсе заслугі
не сцёрліся з худых
плячэй з слядамі пугі.
3 пашанай хілім карк
да самых ботаў, нізка,
нічога, што рука
чагось шукае блізка.
Калі-ж у рызманох
вам нешта ўдасца выкрыць –
адвостраны нарог,
ці ў слове нашым іскры, —
не трэба дзіка выць
і псуць жалезам зубы:
не можа нешта быць,
калі мы вас так любім!
Святыя вы для нас,
вялікія над ўсімі, —
а некалі-ж мы вас
яшчэ вышэй падымем!